Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας στο Muko της Ρουάντα θα επισκεφτούμε το δημοτικό σχολείο του Muguli και θα έχουμε τη μοναδική ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά τους/τις μαθητές/τριες και τους εκπαιδευτικούς τους. Θα παρακολουθήσουμε τα μαθήματά τους, θα συμμετέχουμε σε ομαδικά παιχνίδια στον αύλειο χώρο, θα μεταφέρουμε τα μηνύματα, τις ζωγραφιές και τα χαμόγελα των δικών μας μαθητών/τριών, θα ακούσουμε και θα καταγράψουμε τις αφηγήσεις των παιδιών.
Στο Muko υπάρχουν τέσσερα δημοτικά σχολεία και ένα σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (μέχρι τρεις τάξεις). Όλα τα σχολεία έχουν προβλήματα εξοπλισμού κι ως συνέπεια η ποιότητα της εκπαίδευσης για τα παιδιά είναι πολύ χαμηλή. Τα περισσότερα, λόγω της φτώχειας, δεν μπορούν να αγοράσουν τα υλικά που χρειάζονται για την τάξη.
Δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί για τα κέντρα ανάπτυξης στην Προσχολική Ηλικία (ECDCs) και για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Ευχή και προσδοκία της κοινότητας είναι ότι τόσο τα κορίτσια όσο και τα αγόρια θα πηγαίνουν στο σχολείο ισότιμα. Ωστόσο κάποια κορίτσια δεν πηγαίνουν στο σχολείο γιατί έχουν αναλάβει τις ευθύνες των νοικοκυριών τους κι έτσι δεν έχουν χρόνο για τη μελέτη.
Μερικές κοινότητες είναι μακριά από τα σχολεία και λόγω της δύσκολης πρόσβασης τα παιδιά από αυτές τις κοινότητες ξεκινούν την εκπαίδευσή τους σε πολύ μεγαλύτερα ηλικία. Δεν υπάρχουν νηπιαγωγεία, ως εκ τούτου, τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν λαμβάνουν προσχολική εκπαίδευση η οποία είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη της μετέπειτα εκπαίδευσής τους.
Τα σχολεία δεν διαθέτουν επαρκή έπιπλα για όλα τα παιδιά. Αποτέλεσμα είναι ο συνωστισμός τους στα λιγοστά θρανία που είναι διαθέσιμα σε μια τάξη δυσκολεύοντας τη σχολική εργασία τους.
Οι μαθητές/τριες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης λιμοκτονούν στα σχολεία, καθώς δεν παρέχονται γεύματα καθώς τα παιδιά δαπανούν περισσότερες ώρες στο σχολείο. Τα περισσότερα παιδιά που ζουν με αναπηρία αποκλείονται από τα σχολεία.
Είναι αξιοθαύμαστο ότι οι γυναίκες του Muko έχτισαν με τα χέρια τους ένα κέντρο προσχολικής αγωγής όπου θα παρακολουθούν μαθήματα 76 παιδιά από άπορες οικογένειες, όπως γράφει κι η συνταξιδιώτισσά μου, Έλενα.
Το σχολείο του Muguli βρίσκεται στην περιοχή Songa της κοινότητας Muko και αποτελείται από
τρία κτήρια, που χτίστηκαν το 1997, το 2005 και το 2008 αντίστοιχα. Το πρώτο χτίστηκε αμέσως μετά τη γενοκτονία και στη διάρκεια του ανταρτοπόλεμου, τότε που ομάδες οπλισμένων ανδρών περνούσαν τα σύνορα καταστρέφοντας τα πάντα στο διάβα τους.
Σε αυτές τις συνθήκες δεν υπήρχαν διαθέσιμα αρκετά οικοδομικά υλικά, ούτε τεχνική υποστήριξη για τη σωστή κατασκευή των σχολικών μονάδων, με αποτέλεσμα τα κτήρια που έγιναν τότε, να έχουν μεγάλες κακοτεχνίες και να κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή με κατάρρευση.
Στην προσπάθειά της η ActionAid Hellas να βελτιώσει τις συνθήκες στον τομέα της εκπαίδευσης,
προχώρησε με την υποστήριξη των Ελλήνων Αναδόχων, στην κατασκευή ενός κτηρίου με τρεις αίθουσες, οι οποίες στεγάζουν 276 μαθητές/τριες από το Μάρτιο του 2012.
Η Ρουάντα δεν αποτελεί εξαίρεση της κατάστασης που επικρατεί στο χώρο της εκπαίδευσης στην Αφρική. Στην Γκάνα 4000 σχολεία δεν έχουν κτίρια με αποτέλεσμα οι μαθητές να κάνουν μάθημα κάτω από τα δέντρα...
 |
| (C) ActionAid Rwanda |
Στο Muko υπάρχουν τέσσερα δημοτικά σχολεία και ένα σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (μέχρι τρεις τάξεις). Όλα τα σχολεία έχουν προβλήματα εξοπλισμού κι ως συνέπεια η ποιότητα της εκπαίδευσης για τα παιδιά είναι πολύ χαμηλή. Τα περισσότερα, λόγω της φτώχειας, δεν μπορούν να αγοράσουν τα υλικά που χρειάζονται για την τάξη.
Δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί για τα κέντρα ανάπτυξης στην Προσχολική Ηλικία (ECDCs) και για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Ευχή και προσδοκία της κοινότητας είναι ότι τόσο τα κορίτσια όσο και τα αγόρια θα πηγαίνουν στο σχολείο ισότιμα. Ωστόσο κάποια κορίτσια δεν πηγαίνουν στο σχολείο γιατί έχουν αναλάβει τις ευθύνες των νοικοκυριών τους κι έτσι δεν έχουν χρόνο για τη μελέτη.
 |
| (C) ActionAid Rwanda |
Τα σχολεία δεν διαθέτουν επαρκή έπιπλα για όλα τα παιδιά. Αποτέλεσμα είναι ο συνωστισμός τους στα λιγοστά θρανία που είναι διαθέσιμα σε μια τάξη δυσκολεύοντας τη σχολική εργασία τους.
Οι μαθητές/τριες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης λιμοκτονούν στα σχολεία, καθώς δεν παρέχονται γεύματα καθώς τα παιδιά δαπανούν περισσότερες ώρες στο σχολείο. Τα περισσότερα παιδιά που ζουν με αναπηρία αποκλείονται από τα σχολεία.
Είναι αξιοθαύμαστο ότι οι γυναίκες του Muko έχτισαν με τα χέρια τους ένα κέντρο προσχολικής αγωγής όπου θα παρακολουθούν μαθήματα 76 παιδιά από άπορες οικογένειες, όπως γράφει κι η συνταξιδιώτισσά μου, Έλενα.
Το σχολείο του Muguli βρίσκεται στην περιοχή Songa της κοινότητας Muko και αποτελείται από
τρία κτήρια, που χτίστηκαν το 1997, το 2005 και το 2008 αντίστοιχα. Το πρώτο χτίστηκε αμέσως μετά τη γενοκτονία και στη διάρκεια του ανταρτοπόλεμου, τότε που ομάδες οπλισμένων ανδρών περνούσαν τα σύνορα καταστρέφοντας τα πάντα στο διάβα τους.
Σε αυτές τις συνθήκες δεν υπήρχαν διαθέσιμα αρκετά οικοδομικά υλικά, ούτε τεχνική υποστήριξη για τη σωστή κατασκευή των σχολικών μονάδων, με αποτέλεσμα τα κτήρια που έγιναν τότε, να έχουν μεγάλες κακοτεχνίες και να κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή με κατάρρευση.
Στην προσπάθειά της η ActionAid Hellas να βελτιώσει τις συνθήκες στον τομέα της εκπαίδευσης,
προχώρησε με την υποστήριξη των Ελλήνων Αναδόχων, στην κατασκευή ενός κτηρίου με τρεις αίθουσες, οι οποίες στεγάζουν 276 μαθητές/τριες από το Μάρτιο του 2012.
 |
| Τα παιδιά του Kyekyewere φωτογραφίζονται μπροστά στη νέα τάξη που κατασκεύσαν 56 Έλληνες Ανάδοχοι της ActionAid Hellas στηn Γκάνα (C) ActionAid Hellas |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου